به گزارش روابط عمومی اداره کل کانون استان گیلان، این انجمن که طی دو سال گذشته با تکیه بر توان‌مندی همکاران کانون و استفاده از ظرفیت‌های دیگر صاحب‌نظران، نقش به‌سزایی در بسط و گسترش فرهنگ قصه‌گویی و آگاهی افزون‌تر مربیان و آینده‌سازان ایران اسلامی ایفاکرده، ‌این بار در روزهای‌ همه‌گیری ویروس کرونا و با بهره‌گیری از فرصت‌های فضای مجازی، به فرصت‌سازی برای علاقه‌مندان این هنرپرداخت.

طی برپایی این انجمن مجازی که عصر روز پنج‌شنبه،‌ ۲۲ خرداد ماه جاری و درسایه همراهی علاقه‌مندان و پیشگامان این عرصه صورت‌گرفت، مریم شفیع‌زاده، از قصه‌گویان و داوران به‌نام حوزه قصه ‌و قصه‌گویی به تبیین تفاوت‌های قصه ‌با نمایش پرداخت و از ضرورت خلاقیت‌ورزی برای حاضران سخن‌گفت.

شفیع‌زاده که پیشینه‌ی روشنی نیز در عرصه بازیگری و نویسندگی دارد، صحبت‌های خود را با اشاره به جایگاه قصه‌گویی در گذشته، حال و آینده آغازکرد و این هنر را کاربردی، ‌ارزان، قابل دسترس و درعین‌حال، اسرارآمیزترین ابراز ارتباطی بشر خواند.

وی در ادامه از علاقه‌مندی انسان به ارتباط، سخن‌به‌میان‌آورد و خاستگاه تعلق خاطر بشر به این ابزار تربیتی مناسب را نقش کاربردی قصه در ایجاد «ارتباط دوسویه» و هم‌چنین، «جریان‌سازی فرهنگی» درخانواده‌ها دانست.

دیگربخش سخنان میهمان برنامه به اهمیت قصه‌گویی از منظر دین مبین اسلام و ایرانیان اختصاص‌داشت و وی با اشاره به اثربخشی قصه‌های قرآنی در انتقال آموزه‌ها و نقش پدربزرگ‌ها و مادربزرگ‌های ایرانی در بازنمایی گنجینه‌های سرزمین مادری به آینده‌سازان افزود: این امر گویای رسالتی است که بردوش همگان، به ویژه  متولیان حوزه کودک ونوجوان، به‌عنوان سفیران فرهنگی کشور احساس‌می‌شود.   

شفیع‌زاده برهمین اساس، شناخت ابزار وجودی، افزایش مهارت‌های فردی و آگاهی از نگرش و ظرفیت‌های مخاطب را نقطه‌ی آغاز توسعه فرهنگ قصه‌گویی و درعین‌حال، بستری برای همراه‌سازی مخاطبان ارزیابی و ایجاد زمینه‌های لازم برای همزادپنداری، ‌خلق‌رخداد و گره‌گشایی مشترک قصه‌گو و شنونده و در نهایت، شکوفاسازی مخاطب را جذابیت جادوی قصه توصیف‌کرد.

میهمان برنامه در این میان، ماندگاری و اثربخشی قصه‌های پیشینان را نیز مورد توجه قرارداد و با بیان این‌که درک درست، ارایه‌ی مناسب و روی‌دادن رخدادهای قصه در وجود قصه‌گو، از دلایل مانایی این قصه‌ها به‌شمارمی‌رود گفت: لازم است با تمامی وجود درجمع حاضر بوده و با انتقال احساس و شریک‌سازی مخاطب در پیش‌برد داستان، زمینه‌ای برای زیست ذهنی و تجربه‌اندوزی وی در مقابله با رویدادهای زندگی واقعی فراهم‌کنیم.

شفیع‌زاده درهمین‌حال، از ضرورت وفاداری به شیوه‌های قصه‌گویی گذشتگان و لزوم خلاقیت‌ورزی برای جلب‌نظر مخاطب سخن‌گفت و با اشاره به نیازهای کودکان و نوجوانان توضیح‌داد: امروزه با نسلی مواجه هستیم که رسانه‌های مختلف و جذابی را در اختیاردارد و ازاین رو لازم‌است با ارایه‌ی خلاقانه‌ی قصه‌ها، در گرایش آینده‌سازان به این هنر و انتقال میراث فرهنگی کشور به آنان کوشاباشیم.

این کارگردان، مجری و بازیگر تئاتر درعین‌حال به ظرافت‌های هنر قصه‌گویی اشاره و ضمن ترسیم مرزهای میان قصه ‌با نمایش اظهارداشت: پاس‌داشت هویت فردی قصه‌گو و ایفای نقش شخصیت داستان از سوی بازیگر، وجه‌تمایز قصه‌گویی و بازیگری محسوب‌می‌شود و قصه‌گو درگذر از این مسیر، نیازمند ایجاد ‌پل‌های ارتباطی مناسب، وفاداری به هویت فردی و حضور صادقانه در مقابل مخاطب است.

 مریم شفیع‌زاده درعین‌حال، اهمیت بهره‌گیری ازحرکات هدف‌مند نمایشی، تغییر لحن و صدا در قصه‌گویی را خاطرنشان‌کرد و با تبیین این موضوع که بهره‌گیری از این فرصت‌ها در تضاد با شیوه‌های قصه‌گویی نیست، افزود: زبان بدن، سرمایه‌ و دست‌ها نیز از مهم‌ترین ابزار قصه‌گو به‌شمارمی‌رود و استفاده به‌جای ازآن، بیان گر خلاقیت قصه‌گوست.

ضرورت انتخاب قصه‌ی مناسب و بهره‌گیری از ابزار و موسیقی در قصه‌گویی، ازدیگر مواردی بود که مورد توجه شفیع‌زاده قرارداشت و وی با تاکید بر این مهم که ایجاد فرصت تصویرسازی برای مخاطب و فراهم‌سازی زمینه‌های فرمانروایی وی بر تخیلات ذهنی خود، از شاخصه‌های یک قصه‌گوی موفق است، اضافه‌کرد: در این مسیر بایستی به ظرافت‌ها توجه داشته‌باشیم و این ابزار را به‌عنوان بخش جدایی‌ناپذیر قصه در نظر مخاطب جلوه‌دهیم.

بخش پایانی سخنان کارشناس روابط‌عمومی کانون پرورش فکری استان تهران به پاسخ‌گویی به پرسش‌های حاضران، تاکید بر ضرورت‌ پرهیز از تعصب، درنوردیدن مرزهای محدویت و هم‌چنین، برنامه‌ریزی هدف‌مند برای شریک‌سازی کودکان و نوجوانان در اجرای هنرمندانه قصه‌گویی اختصاص‌داشت و وی در همین‌حال از فعالان عرصه‌ی قصه‌گویی برای ارتقای آگاهی و قابلیت‌های فردی وهم‌چنین اندیشیدن به خواسته‌های مخاطب دعوت‌کرد.